روزی با دو چوب کبریت آدمکی را ساختم تا تنهاییم را با آن قسمت کنم ، امروز اتاقم پر شده از آدمکهای چوبی ولی  هنوز تنهای تنهایم..!

گرچه آتشکده شیشه و سنگ است دلم ، نفسی با دل من باش که تنگ است دلم ، من اسیر خنده هاتم نه اسیر گریه هات ، من همان سنگ صبورم نه رفیق نیمه راه..!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: